Constitutional approach and upstream documents towards public diplomacy of the Islamic Republic of Iran

Document Type : Original Article

Authors

1 z

2 D

Abstract

Public diplomacy is a set of measures taken by governments to communicate with the nations of other countries. Since the victory of the Islamic Revolution of Iran, due to its popular origin, communication with nations has been at the forefront of its policies. This research has been carried out with the aim of explaining the principles contained in the Constitution and upstream documents on public diplomacy of the Islamic Republic of Iran. The research is of an applied development type. The research method is mixed and content and interpretive analysis and documentary study have been used in data analysis. Five targeting cases and twenty-six policy cases have determined the path of public diplomacy of the Islamic Republic of Iran. According to the research findings, concepts related to public diplomacy in the provisions of the Constitution and upstream documents based on the origin and formation of the four fields of "religious and doctrinal principles", "values ​​of the Islamic Revolution", "Iranian culture, civilization and art" and " International cultural relations "are separable. Despite the emphasis on the constitution and upstream documents, there is no explicit consensus among the institutions on some provisions of public diplomacy. Strengths and weaknesses are essential. Also, given the changing international environment and in order to focus purposefully on policies and resources, it is necessary to examine the effectiveness of each policy separately.

Keywords


  • قرآن کریم.
  • امام خمینی، روح‌الله (1378)، صحیفه امام، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره).
  • اخوان کاظمی، بهرام، (زمستان 1384)، نگاهی به سند چشم‌انداز بیست‌ساله و مؤلفه‌های سیاسی آن، فصلنامه علمی و پژوهشی حکومت اسلامی، سال 10، ش 4.
  • امام‌زاده فرد، پرویز (بهار 1389)، بررسی جایگاه قدرت نرم در سیاست از دوران باستان تا زمان معاصر، فصلنامه مطالعات سیاسی، سال 2، ش 7.
  • ایزدی، بیژن (1377)، درآمدی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
  • تیلر، هامفری (1387)، به‌کارگیری دیپلماسی عمومی، مندرج در: دیپلماسی عمومی، کال، جی، ترجمه معاونت پژوهش، تهران: انتشارات دانشکده و پژوهشکده اطلاعات و امنیت.
  • حاتمی، علی (1393)، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، کتابخانه مجازی ماهان، تهران.
  • خلیلی، محسن (پاییز 1387)، ویژگی‌های سیاست خارجی انقلابی از منظر خبرگان قانون اساسی، فصلنامه مطالعات بین‌المللی، سال 5، ش 2.
  • دهشیری، محمدرضا (1390)، بازتاب انقلاب اسلامی ایران در ساختار و فرایند نظام بین‌الملل، مندرج در؛ بازتاب‌های انقلاب اسلامی، محمدباقر خرمشاد، تهران: سمت.
  • دهشیری، محمدرضا (1393)، دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
  • دهقانی فیروزآبادی، جلال و همکاران، (1389)، الگوی صدور انقلاب در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: دانشگاه امام صادق (ع).
  • رابرتس، والتر (1386)، دیپلماسی عمومی: گذشته، حال، آینده، ترجمه فیروزه میر رضوی، تهران: مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر.
  • رمضانی، روح‌الله (1382)، صدور انقلاب: سیاست، اهداف و وسایل، مندرج در انقلاب اسلامی و بازتاب‌های آن، جان اسپوزیتو، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
  • سجادی، عبدالقیوم (1383)، دیپلماسی و رفتار سیاسی در اسلام، قم: انتشارات بوستان کتاب.
  • شیلر، هربرت، (1377)، وسایل ارتباط‌جمعی و امپراتوری آمریکا، تهران: انتشارات سروش.
  • سند چشم‌انداز بیست‌ساله جمهوری اسلامی ایران در افق 1404، (1383)، تهران: دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام.
  • شو، نانسی (1387)، دیپلماسی ایالات‌متحده، مندرج در: دیپلماسی عمومی، کال، نیکلاس، ترجمه معاونت دانشکده و پژوهشکده اطلاعات و امنیت، تهران: دانشکده و پژوهشکده اطلاعات و امنیت.
  • صالحی، سید رضا و همکاران (1389)، دیپلماسی فرهنگی، تهران: نشر ققنوس.
  • عمید زنجانی، عباسعلی (بهمن 1366)، گوشه‌ای از دیپلماسی پیامبر اسلام (ص)، مذاکره با سفرا و قبایل و گروه‌های مذهبی، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره ۲۳.
  • عمید زنجانی، عباسعلی، (تابستان 1391)، مبانی دینی اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه حقوق خصوصی، دوره 42، شماره 2.
  • قانون برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (1368)، انتشارات اداره کل قوانین و مقررات کشور.
  • قانون برنامه دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (1377)، انتشارات سازمان برنامه‌وبودجه کشور.
  • قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، معاونت پژوهش، تدوین و تنقیح قوانین و مقررات (1379).
  • قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور (1383).
  • قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور (1389).
  • قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، روزنامه رسمی، ش 20995، 21/1/1396.
  • کال، نیکلاس جی (1387)، دیپلماسی عمومی: درس‌هایی از گذشته، مندرج در: دیپلماسی عمومی، نیکلاس جی کال، ترجمه معاونت آموزش، تهران: دانشکده و پژوهشکده اطلاعات و امنیت.
  • منتظری، بهرام (تابستان 1388)، اخلاق و رفتار سیاسی پیامبر اعظم (ص)، فصلنامه تخصصی اخلاق، ش 15.
  • موسوی، صدرالدین (پاییز و زمستان 1392)، الهام‎بخشی و قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در سند چشم‌انداز 1404، فصلنامه قدرت نرم، دوره 3، ش 9.
  • موسوی، سید محمد (1382)، دیپلماسی و رفتار سیاسی در اسلام، تهران: انتشارات باز.
  • هادیان، ناصر و همکاران (پاییز 1388)، جایگاه مفهومی دیپلماسی عمومی، فصلنامه بین‌المللی روابط خارجی، سال اول، ش 3.