1
Assistant Professor of International Relations, Tarbiat Modares University
2
PhD student in Political Science, University of Tehran
Abstract
Following the aftermath of the Middle East Democratic transformation after 2010, the United States faced a new challenge as a major player in this strategic area. The American order in the region has been challenged following these protests, and some US allies in a region where non-democratic regimes have failed. American foreign policy analysts have expressed a variety of views on how the country faced a wave of democratization in the region, including a range of optimistic views (claiming US support for democracy), pessimistic (based on US opposition to democracy in the region). What has been questioned in this research is how can we get an accurate analysis of the American standard of conduct towards democracy in the region? In response, it was hypothesized that the United States' dual standards of behavior in the countries of the region are rooted in a policy of strategic balance, and the most striking feature of this strategy can be seen in Syria and Bahrain. The findings show that, on the Security Council and beyond, the United States has used its diplomatic, financial and military tools to weaken Syria, while at the same time it has strengthened the Bahraini government with the same tools. In addition to the situation in both countries, maintaining the balance of power in the entire region was also sought by the United States, which has been pursued with the support of Israel and Saudi Arabia against the deterrence of Iran and Russia in the region.
ابراهیمی، شهروز؛ صالحی، محمدرضا و پارسایی، سید مهدی (1391)، «بررسی واکنش‌های آمریکا و عربستان به خیزش مردمی در بحرین»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، شماره دهم.
احمدخان بیگی، سمانه (1392)، «تأثیر سیاست آمریکا و اروپا در بحران سوریه بر اختلافات فراآتلانتیک»، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﯽ، ﺳﺎل ﺑﯿﺴﺖ و هفتم، شماره 4، 1036-1013.
امیر عبداللهیان، حسین (1390)، «ناکامی طرح خاورمیانه بزرگ و خیزش بیداری اسلامی در جهان عرب، مطالعه موردی بحرین»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال چهاردهم، شماره دوم.
برزگر، کیهان (1388)، «سیاست خارجی ایران از منظر رئالیسم تدافعی و تهاجمی»، فصلنامه بین‌المللی روابط خارجی، سال اول، شماره اول.
بهرامی، محمد (1397)، «بحرین چالش سیاست خارجی آمریکا»، مرکز مطالعات خلیج‌فارس.
جعفری، علی‌اکبر و پیرمحمدی، سعید (1393)، «تأثیر بیداری اسلامی بر اتحاد راهبردی آمریکا – اسرائیل»، دو فصلنامه مطالعات بیداری اسلامی، سال سوم، شماره ششم.
جمشیدی، محمد (1395)، «تجدید توازن: استراتژی کلان ایالات‌متحده در دوره اوباما»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال یازدهم، شماره 3.
خسروی، محمدعلی و مهاجری، رقیه (1392)، «مداخله‌گری‌های آمریکا در خیزش‌ها یا انقلاب‌های 2011 خاورمیانه و سناریوهای دخالت آمریکا در سوریه»، فصلنامه پژوهشهای روابط بین‌الملل، دوره ششم، شماره 22.
خواجهسروی و رحمتیپور (1396)، «هویت و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال تحولات بحرین»، فصلنامه سیاست جهانی، دوره ششم، شماره 3.
رضایی، مسعود و جهانیان، شهاب، (1393)، «انقلاب بحرین، بیداری اسلامی و علل ناکامی آن»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال پانزدهم، شماره 36.
سلطانینژاد، احمد؛ ابراهیمی، نبیالله و نجفی، مصطفی (1395)، «منافع و ملاحظات قدرتهای منطقهای در بحران سوریه»، فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، سال پنجم، شماره 17.
سلیمانی، رضا و قاسمی، بهزاد، «مقایسه رویکرد انقلاب اسلامی و ایالات‌متحده به نقش مردم در بیداری اسلامی در منطقه خاورمیانه (2014-2011)»، فصلنامه علمی و پژوهشی «پژوهشنامه» انقلاب اسلامی، سال سوم، شماره 11.
سیفزاده، سید حسین (1385)، اصول روابط بین‌الملل (الف و ب)، تهران، نشر میزان.
سیمبر، رضا؛ پادروند، مهدی و عزتی، محسن (1396)، «بررسی سیاست خارجی ایران در بحران سوریه با تأکید بر نظریه موازنه تهدید (2017-2011)»، دوفصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، سال سوم، شماره 1.
غفوری، موسی (1395)، «بررسی سیاستهای چندگانه و متضاد آمریکا در مواجهه با بیداری اسلامی در کشورهای اسلامی»، سومین کنفرانس بین‌المللی پژوهشهای نوین در علوم انسانی.
محمدزاده ابراهیمی، فرزاد؛ ملکی، محمدرضا و امامجمعهزاده، سید جواد (1395)، «سیاست خارجی آمریکا در پرتو راهبرد محور آسیایی دولت اوباما»، فصلنامه مطالعات روابط بین‌الملل، سال نهم، شماره 33.
محمودی، محسن؛ گودرزی، سهیل (1391)، «سیاست نرم‌افزاری ایالات‌متحده در خاورمیانه، مقایسه جورج بوش و باراک اوباما»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیست و ششم، شماره 2.
مشیرزاده، حمیرا (1384)، تحول در نظریه‌های روابط بین‌الملل، تهران، انتشارات سمت.
موسوی، سید محمد (1396)، «واقع‌گرایی ساختاری و جایگاه سوریه در سیاستهای منطقهای ایران و روسیه»، فصلنامه پژوهشهای سیاسی جهان اسلام، سال هفتم، شماره 4.
میلر، بنجامین (1376)، «الگوهای رفتاری قدرتهای بزرگ در بحران‌های بین‌المللی»، ترجمه و تلخیص: قدرت احمدیان، مجله سیاست دفاعی، شماره 21-20.
وثوقی، سعید و صفری، عسگر (1395)، «نقش ایالات‌متحده آمریکا در افراط‌گرایی‌های منطقه خاورمیانه با تأکید بر عراق و سوریه»، فصلنامه پژوهشهای راهبردی سیاست، سال پنجم، شماره 17.
ب) منابع خبری و تحلیل
«دلایل عربستان برای کاهش قیمت جهانی نفت»، (20/10/1393)، خبرگزاری الوقت، (زمان دسترسی به سایت: 06/03/1396).
«عربستان و بحرین؛ انبار تسلیحات خاورمیانه/ بزرگ‌ترین فروشندگان سلاح در جهان چه کسانی هستند؟»، (28/1/1393)، خبرگزاری فردا، (زمان دسترسی به سایت: 17/03/1396).
«کاهش 45 درصدی قیمت نفت در سال 2014»، (12/10/ 1393)، خبرگزاری تسنیم، (زمان دسترسی به سایت: 08/03/1396).
4. نوروزی، رسول (1397)، «واقع‌گرایی تدافعی»، پژوهشکده باقرالعلوم (ع)، (زمان دسترسی به سایت: 14/04/1396).
«یک بام دوهوای آمریکا در مذاکرات صلح سوریه»، (15/2/95)، خبرگزاری پرس تی وی، (زمان دسترسی به سایت: 12/08/1396).
Anderson, T. (2015). War Propaganda and the Dirty War on Syria. Global Research. Retrieved.
Cooper, Carla Humud and Blanchard, Christopher and nikitin, mary beth, (2016), "Armed Conflict in Syria: Overview and U.S. Response", CRS Report for Congress.
CRISTOL, J. United States Foreign Policy in the Middle East after the Cold War. Conflict and Diplomacy in the Middle East, 48.
Haley, P. Edward. (2004). "A defensive grand strategy for the United States." Armed Forces & Society, 30. (3).
Katzman, Kenneth, (2018), "Bahrain: Reform, Security, and U.S. Policy", Congressional Research Service, https://fas.org/sgp/crs/mideast/95-1013.pdf.
Kelly, M. (2014). US Middle East Policy and the State-Capital Controversy in Imperialism's Historiography. Middle East Critique, 23(1), 73-88.
Mearsheimer, J. J, (2007), "Structural realism", International relations theories: Discipline and diversity, 83.
Pollack, K. M. (2015). US policy toward a turbulent Middle East. Brookings (blog), 24.
Resolution”, International Journal of Humanities and Social Science, 3(1).
.Sabet, Amr GE. (2015). "Geopolitics of a changing world order: US strategy and the scramble for the Eurasian Heartland." Contemporary Arab Affairs, 8(2).
Sanctions against Syria. What are the sanctions on Syria?, (2018), https://complyadvantage.com/knowledgebase/sanctions/sanctioned-countries/syria.
Sharp, Jeremy and Blanchard, Christopher, (2013), "Armed Conflict in Syria: U.S. and International Response", CRS Report for Congress.
Simons, G. (2016). News and Syria: Creating key Media Moments in the Conflict. Cogent Social Sciences, 2(1), 1170583.
Thompson, J. (2018). Trump's Middle East Policy. CSS Analyses in Security Policy, 233.
Walt, S. (2000). Keeping the World" Off-Balance: Self-Restraint and US Foreign Policy. Harvard University, John F. Kennedy School of Government.
Walt, S, (2013), U.S. Middle East Strategy: Back to Balancing, https://foreignpolicy.com/2013/11/21/u-s-middle-east-strategy-back-to-balancing
Wang, B. (2013). Study on the Current US Strategic Adjustment in the Middle East. Journal of Middle Eastern and Islamic Studies (in Asia), 7(1).
Eslami, M., & Davand, H. (2020). Strategic Turning of US Foreign Policy in Southwest Asia from Hegemony to Balance: A Comparative Study of Syria and Bahrain (2018-2010). National Security, 10(35), 155-178.
MLA
Mohsen Eslami; Hojat Davand. "Strategic Turning of US Foreign Policy in Southwest Asia from Hegemony to Balance: A Comparative Study of Syria and Bahrain (2018-2010)", National Security, 10, 35, 2020, 155-178.
HARVARD
Eslami, M., Davand, H. (2020). 'Strategic Turning of US Foreign Policy in Southwest Asia from Hegemony to Balance: A Comparative Study of Syria and Bahrain (2018-2010)', National Security, 10(35), pp. 155-178.
VANCOUVER
Eslami, M., Davand, H. Strategic Turning of US Foreign Policy in Southwest Asia from Hegemony to Balance: A Comparative Study of Syria and Bahrain (2018-2010). National Security, 2020; 10(35): 155-178.
)
